แมวน้อยหลงทาง
แมวน้อยหลงทาง
ตื่นเช้ามาวันหนึ่งเดินมาข้างๆรถที่จอดอยู่ ได้ยินเสียงร้องไม่ค่อยชัดนัก
พร้อมกับเสียงฟู่ๆ พอหันมองไปก็เห็นตัวอะไรดำๆนั่งพิงล้อหลังรถอยู่
จึงเดินไปดูเห็นลูกแมวตัวเล็กๆสีส้มนั่งพิงล้อรถอยู่ ส่งเสียงขู่ฟู่ๆ
คิดว่าแมวหลงมาเฉยๆ พออุ้มมาดูมีแผลเต็มคอ ถึงว่าร้องไม่ค่อยออก
มีแผลเหวอะหวะ คล้ายว่าถูกหมากัดมา รอบๆตัวขี้เยี่ยวเต็มพื้นไปหมด
วิ่งหนีหมากัดมาแน่ๆเพราะที่บ้านเคยถูกหมากัดเหมือนกัน ดีหน่อยที่บ้าน
ไม่มีหมาเลยไม่โดนกัดซ้ำ นับว่าโชคดีมาก
รูปที่มาวันแรก
จับมาล้างแผลใส่ยาไม่ร้องเลย
วันที่1 วันที่2 วันที่3 ไม่กินอะไรเลยนอนอย่างเดียว
ที่บ้านยุงเยอะเลยให้นอนในมุ้งครอบเด็ก ก็นอนไม่มีแรงดื้อ
เข้าวันที่4 เริ่มมีแรงร้องเบาๆ ให้กินอาหารแมวเลีย นมแพะ อาหารทดแทนนม
หลังจากนั้นก็ทำแผลใส่ยามาเรื่อยๆจนครบบอาทิตย์ ดูอาการก็สดชื่นขึ้นมา
อัพเดทต่อ
วันที่พาไปหาหมอเกิดตกใจตอนลงจากรถ
หลุดมือวิ่งหนีไปหลังคลินิคเป็นป่าตามไป
เรียกก็เงียบหาจนทั่วก็ไม่เจอ เป็นตอนเย็นด้วยมืดก็เลยกลับบ้าน รุ่งขึ้นโทรถามหมอ
หมอก็บอกว่าไม่เห็นผ่านไปอีกคืน รุ่งเช้าวันที่สามทนต่อไปไม่ได้เลยขับรถไปคลินิคตอนกลางวันซึ่งคลินิคเขาเปิดตอนเย็น
ก็เข้าไปหาในป่าหลังคลินิคอีกรอบ
ก็หาอยู่นานจนหมดหวังว่าจะเจอเลยตัดสินใจเรียกและหาอีกรอบหลังจากเรียกก็ได้ยินเสียงแมวร้องก็ตามเสียงไป เจอๆๆ
นอนหมกอยู่ใต้ต้นไม้มุดอยู่ใต้สังกะสี
ดีใจมากหิ้วคอออกมาเลยส่งเข้ากรงให้หมอเลยพอดีวันนั้นมีผู้ช่วยหมอมาเปิดร้าน
โชคดีจริงๆ
โชคดีของเขาที่เราตัดสินใจไปหาอีกรอบ
ไม่งั้นคงตาย หมอบอกเป็นนิ่วในกระเพาะ
ถ้าหาไม่เจอหมอบอกคงไตวายตายก่อน
จะอดตาย
วันที่15 เมษาพาไปหาหมอด้วยอาการฉี่ไม่ออกหมอก็สวนทางท่อปัสสาวะให้
น่าสงสารมากตอนเย็นไปรับกลับยังสลบ
ไม่ฟื้นเลย
อยู่บ้านได้สามวันกัดที่สวนไว้ดึงออกมา
ห้อยล่องแล่งเลย ไม่ได้ถ่ายรูปไว้เพราะ
ตกใจรีบอุ้มขึ้นรถไปหาหมอ ขนาดใส่ครอบคอไว้นะยังซนขนาดนี้
หมายเหตุ
หมอบอกว่าแมวที่กินแต่อาหารเม็ดจะเป็นนิ่วเกือบทุกตัว
หลังจากพาไปสวนมาใหม่หมอก็ให้เปลี่ยนคอล่าใหม่ที่ใหญ่กว่าเดิมทำให้กัดไม่ได้เลียไม่ถึงก็ปลอดภัยไปจนครบกำหนดถึงเวลาตัดไหม เสร็จเรียบร้อย
อยู่สบายมาประมาณ10 วันเอาอีกแล้วฉี่ไม่ออกอีก วิ่งวุ่นวายนั่งฉี่ไปทั่วแต่ฉี่ไม่ออก
ต้องกลับไปหาหมออีกรอบ หมอต้องสวนใหม่ สวนยากมาก รอบนี้บีบท้องก็ฉี่ไม่ออก
สวนสายก็ไม่เข้าหมอบอกต้องพยายามบีบๆ
คลึงๆตรงไอ้จู๋อยู่นานจนจะถอดใจอยู่แล้ว
คลึงไปมาก็มีนิ่วเล็กๆยาวๆคล้ายเข็มหลุดออกมาแล้วสวนใหม่ก็สวนได้ทำให้รอดไปอีกครั้ง การสวนสำเร็จ
ให้ฉี่พุ่งออกมาได้ แล้วก็ได้ยาละลายนิ่ว
กับยาแก้อักเสบ มา1 ชุดรวม5 วันและ
ฉีดยาแก้อักเสบอีก6 วัน ครบเซ็ทแล้วก็
หลังจากหายปกติแล้วอยู่มาได้ 10 วัน
ก็เอาอีกแล้วฉี่ไม่ออกต้องไปหาหมออีกรอบ
ทั้งฉีดทั้งกินได้4 วันเท่านั้นฉี่ไม่ออกอีกแล้ว
วันแรกๆบีบฉี่ออกมามองเห็นฉี่แห้งเป็นเม็ดทรายละเอียดๆหมอจึงตัดสินใจผ่ากระเพาะ
ฉี่ล้างนิ่วเป็นอันจบต้นเหตุ
การผ่าครั้งนี้ต้องสวนฉี่ด้วยทำให้ฉี่ไหลตลอดเวลาไม่ต้องเบ่งฉี่เองทำให้ไม่เจ็บแผล ที่ผ่าตัด
แผลผ่ากระเพาะฉี่
แผลผ่ากระเพาะกับสวนฉี่ด้วย
นอนทั้งวันคงเจ็บแผลมาก
รวมเวลาการรักษาตั้งแต่เมษาถึงกรกฎา
เกือบ3 เดือนเต็ม
แต่หมอไม่รับรองว่าจะหายขาด ยังเป็นได้อีกถ้าไม่เปลี่ยนอาหาร
เป็นตัวอย่างให้คนเลี้ยงแมวคนอื่นๆด้วย
หลังจากนั้นอยู่มาได้ประมาณ2 เดือนอาการเดิมก็เป็นอีกคือฉี่ไม่ออกทั้งๆที่เปลี่ยนอาหารเป็นรอยัลคานินแล้ว
พาไปหาหมอที่คลีนิคเดิมที่ผ่ากระเพาะ
หมอก็สวนอีกฉีดยาซึมแล้วก็ยังเจ็บดูจากอาการกระตุกเพราะหมอใช้เวลานานมาก
ก็สวนไม่สำเร็จจนหมอถอดใจเพราะยาใกล้หมดฤทธิ์ด้วย หมอถึงบอกให้พาไปโรงพยาบาลสัตว์
พอไปถึงหมอก็สวนต่อยาคงหมดฤทธิ์น้องร้องเสียงแบบเจ็บปวดดังมาก
พอไปถึงหมอก็สวนต่อยาคงหมดฤทธิ์น้องร้องเสียงแบบเจ็บปวดดังมาก
ทนฟังเสียงไม่ไหวต้องเดินออกมานั่งรอที่รถ ไม่นานหมอก็สวนเสร็จ รับตัวน้องกลับบ้านแบบดีใจสุดๆ หมอบอกว่าอาจจะไม่หายรอดูอาการหลังถอดสายสวนก่อนสัก
อาทิตย์
หลังจากนั้นถอดสายสวนแล้วมีอาการเดิมอีก หมอบอกว่าสวนเยอะเกินไป บริเวณที่สวนเป็นแผลแล้วเนื้อของแผลที่หายมาติดกันทำให้ไม่มีรูฉี่เป็นสาเหตุให้ฉี่ไม่ออก
หมอบอกมีวิธีเดียวคือแปลงเพศ ตัดจู๋และ
ไข่ทิ้งแล้วแบะท่อปัสสาวะออกมาเย็บติดด้านนอกให้คล้ายกับอวัยวะเพศเมีย
ใจเราก็กลัวนะ น้องจะปลอดภัยหรือเปล่า
แต่ก็ตัดสินใจทำน้องจะได้ไม่เจ็บซ้ำซาก
เรื่องค่าใช้จ่ายก็เกือบหมื่น ไม่อยากเห็นน้องเจ็บปวดอีก
หลังจากตกลงหมอให้มาส่งไว้โรงพยาบาล
หนึ่งคืน รุ่งเช้าก็ไปรับกลับบ้าน
น้องน่ารักและขี้อ้อนมากชอบปีนมานอนบนตัก เห็นหน้าต้องอ้อนขออาหาร ถ้าไม่ให้ก็
นั่งมองหน้าตาใสแจ๋วเลย ก็อดไม่ได้ต้องใจอ่อนทุกที ค่อนข้างกินบ่อย
วันนี้วันที่25 กุมภาพันธ์2566 ตื่นเช้ามาออกจากห้องไม่เห็นน้องมานั่งรอหน้าห้องก็สงสัยถามใครก็ไม่เห็นเรียกมากินอาหารก็ไม่มา ก็คิดว่าคงไปนอนหลับที่ไหนเดี๋ยวคงมา
สายๆประมาณ2 โมงกว่าพ่อขับรถออกจากบ้านเลยรั้วประตูบ้านไปนิดเดียวก็
เห็นน้องนอนอยู่กลางทางรถเลย มีหมา
ข้างบ้าน2 ตัววิ่งวนอยู่ พ่ออุ้มขึ้นมาน้องตายแล้วไม่มีใครเห็นและช่วยน้องได้ทัน
หมาที่บ้านจะไม่กัดน้องทำให้น้องคิดว่าหมาตัวอื่นคงเหมือนกันมั้งเลยไม่ระวังเวลาหนีออกนอกรั้วบ้าน เศร้าและเสียใจมาก
ขอให้ไปอยู่ภพภูมิที่ดีกว่าเดรัจฉานนะลูก
อโหสิกรรมให้กันและกันเราไม่ติดค้างอะไรกันอีกแล้วนะ
น้องจะอยู่ในใจแม่ตลอดไป
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น